Vandaag verlieten we het drukke centrum en gingen we aan de rand van Vancouver naar het Capilano Suspension Bridge Park. Precies op de openingstijd van het park reden we het parkeerterrein op. We waren de 3^e auto op dit grote parkeerterrein, we konden dan ook overal zo doorlopen, zonder rijen, en waren als een van de eersten in het park. Ideaal, want nu konden we in rust genieten van de hoofdattractie; de suspension bridge van 137 meter lang en op een hoogte van 70 meter. Na de nodige selfies en een hoop heen en weer geloop voor de mooiste foto’s (waarbij Lieke op eenzame hoogte dapper op de hangbrug achterbleef), gingen we aan de andere kant van de klif het regenwoud in.

Eerst vanaf de grond het regenwoud verkennen via de Nature’s Edge Boardwalk en daarna op grote hoogte tussen de boomtoppen de Treetop Adventure op. Hier hebben ze een serie hangbruggen tussen de boomtoppen gebouwd, waardoor je het regenwoud vanuit weer een heel ander perspectief kan bekijken. Over een inmiddels overvolle Suspension Bridge liepen we daarna weer terug naar de andere kant van de klif voor nog een attractie op grote hoogte; de Cliffwalk. Nog een stukje hoger (91 m) en nog een stukje smaller dan de hangbrug. Compleet met glazen platen en enge roosters waarop je kon gaan staan voor de mooiste uitzichten.

Na al dit natuurschoon was het tijd om Vancouver dan echt te verlaten. Terug op de parkeerplaats bleek deze inmiddels vol te staan en zagen we lange rijen staan bij… de parkeerautomaat?!? Oeps, die hadden we even over het hoofd gezien. Gelukkig geen boete onder de voorruit en met de geruststellende woorden “It should be fine” van de parkeerwachter konden we de parkeerplaats verlaten. Hopelijk horen we daar verder niks meer van. Het begint weliswaar traditie te worden om op onze vakanties een boete op te lopen, maar zo op dag drie vonden we het nog een beetje vroeg.

Onderweg naar onze volgende bestemming hebben we een tussenstop gemaakt bij Fort Langley, een belangrijke handelspost uit de 19^e eeuw, waar de Britse kolonisten met de oorspronkelijke bewoners handelden. Inmiddels is dit een openluchtmuseum waar diverse demonstraties plaatsvonden, zoals het maken van houten vaten, ijzer smeden en het afschieten van musketten. Lekker kneuterig, maar een leuke manier om wat van de historie van Canada mee te krijgen.

Onze eindbestemming van vandaag was Harrison Hot Springs. Zoals de naam al zegt zijn hier warmwaterbronnen, die uitkomen in een heel groot meer, het Harrison Lake. Het Harrison Lake zelf is door het vele gletsjerwater wel ijskoud, dus om van het warme water te kunnen genieten moet je hier naar een dure Spa of naar het openbare zwembad gaan, die beide voorzien worden van water uit de bronnen. Wij hebben het maar bij het openbare zwembad gelaten en hebben daar even heerlijk liggen dobberen bij ongeveer 40 graden Celsius. Een ontspannende afsluiter van de dag!