Vanochtend gingen we weer met hetzelfde kleine bootje mee als gisteren. Ook weer in dezelfde outfits, maar ditmaal met de mooie gele vissersregenjassen aan, omdat het regende. We gingen nu echter niet op zoek naar walvissen, maar naar zwarte beren. Deze komen bij laag tij vaak op de strandjes om naar krabben en vissen te zoeken die tussen de rotsen zijn achtergebleven. Dit is dus een ideaal moment om ze te spotten.

Onderweg maakten we eerst een tussenstop bij een aantal zeehonden. Terwijl we deze zaten te bekijken, zag een van de andere toeristen opeens een klein zwart beertje uit de struiken komen. Deze begon druk alle stenen op het strandje om te draaien op zoek naar eten. We hebben ‘m uitgebreid kunnen bekijken. De gids vertelde ons dat het vrij uniek was dat zo’n klein beertje alleen rondliep. Het schatte dit beertje op maximaal 1,5 jaar en meestal zijn ze dan nog bij hun moeder. Hij vermoedde dan ook dat de moederbeer waarschijnlijk 2 jongen had gehad, maar slechts in staat was om er voor één te zorgen. In dit soort gevallen kiest ze ervoor om voor één van de jongen te blijven zorgen en de andere te verstoten. Hiermee vergroot ze de overlevingskans van het andere jong. Het verstoten jong heeft uiteraard niet zo’n grote overlevingskans. Om zijn overlevingskans niet nog verder te verlagen, hield de gids wat meer afstand.

Hierna gingen we verder op zoek naar nog meer beren. Deze bleken in overvloed aanwezig te zijn. In totaal hebben we iets van 10 beren te zien. Sommigen hiervan hebben we van dichtbij kunnen bekijken. Omdat beren geen natuurlijke vijanden vanaf het water kennen, vormden wij in ons bootje geen bedreiging voor ze en schonken ze ons geen aandacht. Aan het eind van onze trip was er nog een strandje met meerdere volwassen beren. Aangezien zwarte beren solitair zijn, komt dit niet zo vaak voor. Waarschijnlijk was dit een stelletje, die maximaal één maand samen zouden blijven.

Na deze zeer succesvolle berenexcursie gingen we de rest van de omgeving verkennen. We hebben verschillende wandelingen gemaakt in het Pacific Rim National Park. Op dit kleine oppervlak waren zeer verschillende omgevingen te bezichtigen, van strand tot regenwoud tot open vlaktes met kleine vleesetende plantjes. Tussendoor even schuilen voor de regen in het visitor center met een klein museum.

’s Avonds na het avondeten hebben we nog lekker in de huiskamer van het hotel gezeten, waar koffie, thee, chocomelk en versgebakken koekjes op ons stonden te wachten. Jammer dat we hier morgen weer wegmoeten!