Helaas, het was alweer tijd om naar huis te gaan. ’s Ochtends konden we eerst nog even rustig ontbijten. Daarna moesten we dan toch echt naar het vliegveld. Niet alleen vervelend omdat de vakantie dan afgelopen zou zijn, maar ook omdat we onze huurauto moesten gaan inleveren. En daar keken we een beetje tegenop. Na onze telefonische ervaringen met Alamo hadden we er niet echt vertrouwen in dat dit op een prettige manier zou verlopen. We hadden immers een vervangende auto gekregen van een andere huurmaatschappij en ook ons schadeformulier was nog niet helemaal afgehandeld.

Best wel gespannen reden we de parkeergarage van Alamo in. Daar werden we doorverwezen naar de manager. O, o, de manager. Dat was die man die de legendarische woorden “There is not always a solution for every problem” sprak. Als dat maar goed zou komen!

Wonder boven wonder was deze man nu de vriendelijkheid zelf! Hij nam onze auto in ontvangst, excuseerde zich dat we zo lang op een nieuwe huurauto moesten wachten en zou ons alle zorgen uit handen nemen. Hij wilde alleen nog even wat extra informatie van ons hebben. We hoefden gezien de omstandigheden zelfs niet de 500 dollar te betalen die je normaal gesproken standaard – als een eigen risico – moet betalen wanneer je schade rijdt. Goh, zou deze man achteraf nog eens nagedacht hebben over zijn manier waarop hij klanten te woord stond? In ieder geval was het voor ons een hele opluchting dat alles nu zo soepel verliep. We zijn er misschien 15 minuten aan kwijt geweest en konden toen al door naar het vliegveld. Vier uur later stapten we op het vliegtuig terug naar huis.